Çocuğum

Üşüyorum çocuğum;
Ütopyamın nemi ıslak, rutubetli
Minik ellerini merak ediyorum açıkçası
Nasıl da güzel kokuyordurlar;
Sus perileri sana ''sus'' demeden atla doğum havuzuna,
Beni seç kızım;
Anlat bana geleceğini.
Emin olayım mutluluğundan.
Yandım ya ben o gün;
Dağıt alevlerimi bukle saçlarınla

Bugün biraz dağınığım çocuğum;
Ritimlerim es veriyor, biras kasvetli
Serçe parmağını düşünüyorum saçıkçası
Nasıl da eşsiz görünüyordurlar;
Yeşil peri sana ''yaşa'' demeden atla boğum havzasına,
Beni kaçırma kızım;
Anlat bana gel(e)ceğini.
Kimin olayım huzurundan.
Yardım ya ben o gün;
Ağıt ateşlerimi bekle ağaçlarında

Bugün biraz karışığım çocuğum;
Sev'lerim pes ediyor, biras işveli
Akçe gözlerini dürüyorum kaçıkçası
Kasımda sessiz ölüyordurlar;
Mavi peri sana ''öl'' demeden atla boğazına Gepetto'nun .
Beni şaşırma kızım;
Anlat bana nasıl öleceğimi.
Kirin olayım apışından.
Tanrım razıydım ben o gün;
Akıt vahşetlerimi belle avuçlarında

Bugün biraz çocuğum(!) çocuğum;
Ev'lerim ses ediyor, biraz cilveli.

Jülide Arora

Baba

Salıncağımın iplerini kim kesti baba?
Bana masal anlatırken, içimde kuşlar uçardı.
Çamur; pis su birikimi.
Baktıgımda gök yüzü oradan bile mavi,
Nasıl başarıyor hayaller bu kadar temiz olmayı?

Saçlarımın islerini kim temizledi baba?
Bana şarkı yazarken, içinde sus'lar vardı.
Çocuk; çok yaramazdı.
Kalktığımda mavi peri oradan bile sahi,
Nasıl kazanıyor haftalığını soluk benizlinin beyaz adamı?

Soğuk denizimin sicimlerini kim ezdi baba?
Bana asıl ol derken, bilmezsin içince kimler kusardı.
Çarık; piç us bitimi.
Yattığımda gün yüzü oradan bile vahşi,
Nasıll başarıyor kahramanlar bu kadar terini soğutmayı?

Dünyamın isimleri kim'di baba?
Bana sayıp söverken, içinde ruhlar vardı.
Ruh; cinsiyeti olmayandı.
Kazandığımda erkek-dişi oradan bile adi,
Nasıl avunuyor kadınlar, erkekliğini bu kadar korumayı?
Nasıl yapıyor peter pan yalnız kalmayı?
Hatırlıyorum seni baba, öğrettin anımsamayı.




Jülide Arora

Sevgilim

Tüm kışlıkları aynı bavula konan
Her rüzgarında ayrı bir yaşam.
Dualarında postişleri göl düşünün
Günde beş vakit arşların söz eder evriminden
Sevgilim; eşit ve özgür memleketim.

Direnişin sığınak eşyam
Başında alabalık bir kaldırım,
Tabiatlarını kusar masama.
Kendimle çatallaştıkça, hak ederim hak olmayı
Akrep ovalarına.

Sevgilim; tenin bile izinli haftada beş gün
Eşin yatmış çoktan kış bavuluna
Ben durmadan esasındayım seni düşlemenin.
Bugün az daha özümse ki
İyice tutunayım azınlığına.

Jülide Arora

işte ben o gün yandım

Küçükken çok asil, yakışıklı, güçlü gibi gelirdi bana
Deniz atı.
Dimdik duruşu, incecik beli, hep ileriye bakan gözleri
Bir kadın olurdu;
Deniz atı.
Avuçlarımda saklardım kurumuş bedenini sımsıkı,
Okşardım ki; göz kırpsın yıldızları getirsin gezegeninden.
Ah deniz atı,
İşte ben o gün yandım.

Bilmezken çok acil, kırışıklı, yaşlı gibi erirdi bana
Deniz atı.
Bükük burnu, incecik eli, hep ivmeye kaçan sözleri
Bir bunak olurdu;
Her salı, deniz atı.
Aklarımda koklardım kurumuş saçını /(nefes al)
Koşardım ki; köz yansın cılızları getirsin memelerinden.
Ah deniz atı,
İşte ben o gün yandım.

İzlerken çok müptecil, ısırışlı, tatlı gibi delirirdi bana
Deniz atı.
Küçücük durumu, incecik dişi, hep esirgemeye dolan öl'leri
Bir adak olurdu;
Her yanı, deniz atı.
Yok'larımda ak'lardım soyulmuş başını/(ah al)
Boşlardım ki; biz kalsın hırsızları getirsin mahreminden.
Ah deniz atı,
İşte ben o gün yandım.



Jülide Arora

Havva

Zor günler geçirdi bahar,
Mart'ın ağzında solucan var.
Pek severmiş bataklıkları
Anımsarmış rüzgarı

Güzel an'lar geçirdi revan
Kanların boğazında can var.
Pek esirgermiş yavrularını
Azımsarmış havayı

Geç vakitler geçirdi karnı-bahar
Organların tavanlarında fareler var
Pek istermiş ellerinde çocukları
Kanım sarmış havvayı.

Jülide Arora